ΑΡΘΡΑ – Κέντρο ξένων γλωσσών Perugia

ια φορά κι έναν καιρό στην πλατεία ενός μικρού χωριού φάνηκε ένας ταξιδιώτης. Ήταν κατασκονισμένος και κατάκοπος. Τα παιδιά που έπαιζαν εκεί γύρω τον περικύκλωσαν γεμάτα περιέργεια. Τον ρώτησαν από πού έρχεται, ενώ εκείνος, ζήτησε ένα ποτήρι νερό, σκούπισε τον ιδρώτα του, αναστέναξε και είπε :«Έρχομαι από το Βασίλειο της Τύχης, τον πιο παράξενο τόπο της γης ολόκληρης. Στα ποτάμια του ρέει χρυσάφι· τα δέντρα έχουν ασημένια φύλλα. Τα σπίτια είναι φτιαγμένα από χρυσό, τα τείχη από καθαρό ασήμι και τα κανόνια, αντί για μπάλες, ρίχνουν διαμαντόπετρες. Οι δρόμοι είναι στρωμένοι με χρυσά νομίσματα και οι πέτρες στα χωράφια είναι μπριλάντια». Τα παιδιά τον κοίταζαν με ανοιχτό το στόμα, ανίκανα να πιστέψουν ότι υπάρχει τέτοιο μέρος στον κόσμο.

«Το κακό όμως είναι», συνέχισε ο ταξιδευτής, «ότι το μονοπάτι που οδηγεί στο Βασίλειο είναι κακοτράχαλο και δύσβατο και οι περισσότεροι το εγκαταλείπουν στα μισά…»

Ο Ενρίκε το πιο έξυπνο και το πιο ζωηρό αγόρι του χωριού, είχε εντυπωσιαστεί περισσότερο απ’ όλους. «Ξέρεις τον δρόμο γι’ αυτό το μαγεμένο μέρος;», ρώτησε.

«Και βέβαια, γιε μου· όμως δεν θα σε συμβούλευα να δοκιμάσεις».

«Για να φτάσεις στο Βασίλειο υπάρχουν δύο μονοπάτια: το ένα είναι στενό, γεμάτο πέτρες, θάμνους και αγκάθια· αν το διαλέξεις, οι μυτεροί βράχοι θα σου ξεσκίσουν τα πόδια, ένα σωρό άγρια τέρατα θα προσπαθήσουν να σε εμποδίσουν κι αν τελικά καταφέρεις να ξεπεράσεις όλα τα εμπόδια, θα φτάσεις στο Βασίλειο γέρος και τσακισμένος, όταν τα πλούτη θα σου είναι άχρηστα πια. Το άλλο, είναι σύντομο και ομαλό, αλλά…».

«Φτάνει, φτάνει!» φώναξε ο Ενρίκε, «δεν χρειάζεται ν’ ακούσω τίποτ’ άλλο. Δείξε μου το μονοπάτι και θα βρω μόνος μου τα υπόλοιπα».

«Καλά, καλά…», απάντησε ο ταξιδιώτης. «Αφού το θέλεις θα στο δείξω. Όμως θα το μετανιώσεις που δεν με άκουσες ως το τέλος…».

Ο Ενρίκε ανυπομονούσε. Ούτε που χαιρέτησε τον πατέρα και τους φίλους του, κι άρχισε να βαδίζει προς την κατεύθυνση που του είχε δείξει ο ταξιδιώτης. Η καρδιά του πετούσε από ενθουσιασμό στη σκέψη των αμύθητων θησαυρών που τον περίμεναν στο Βασίλειο της Τύχης – γιατί ήταν σίγουρος πως θα κατάφερνε να φτάσει ως εκεί. Το βράδυ της δεύτερης μέρας έφτασε στις όχθες ενός μεγάλου ποταμού. Δεμένη σ’ έναν πάσσαλο ήταν μια βάρκα και πλάι της έστεκε ένας θεόρατος άντρας.

«Καλέ μου άνθρωπε, ξέρεις πού είναι το Βασίλειο της Τύχης;», ρώτησε ο Ενρίκε.

«Ναι, αλλά πρέπει να με πληρώσεις. Χρήματα έχεις;»

«Αν είχα θα πήγαινα στο Βασίλειο της Τύχης;»

«Τότε θα πρέπει να με πληρώσεις μ’ ένα μικρό κομμάτι απ’ την καρδιά σου. Δεν θα πονέσει, θα δεις».

Ο Ενρίκε ούτε που το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Άφησε τον άντρα να του ανοίξει το στήθος και να του πάρει ένα κομματάκι απ’ την καρδιά του, κι έτσι βρέθηκε στην απέναντι όχθη… Ήδη μπορούσε να δει από μακριά το Βασίλειο της Τύχης, ν’ αστράφτει στο ηλιοβασίλεμα. Όμως πρόσεξε ότι δεν ανυπομονούσε τόσο να φτάσει, κι ένιωθε ένα παράξενο κενό στο στήθος. Παρ’ όλα αυτά συνέχισε να προχωράει. Ούτε εκατό βήματα δεν είχε κάνει, όταν έφτασε σ’ ένα στενό πέρασμα ανάμεσα σε δύο βουνά. Τα φρουρούσε ένας άλλος άντρας, ακόμη πιο μεγαλόσωμος από τον πρώτο.

«Αν με πληρώσεις μ’ ένα κομμάτι απ’ την καρδιά σου…», απάντησε ο φρουρός. Χωρίς να διστάσει, ο Ενρίκε άνοιξε το πουκάμισό του και ο άντρας έκοψε ένα κομμάτι απ’ την καρδιά του. Τώρα η πανέμορφη πόλη βρισκόταν κοντά κι άστραφτε τόσο, που μολονότι είχε νυχτώσει, ήταν σαν μέρα μεσημέρι. Όμως ο Ενρίκε την κοίταζε με κάτι σαν αδιαφορία· η λαχτάρα του σαν να είχε σβήσει. Άλλωστε, μπροστά στα μάτια του ανοιγόταν μια τεράστια χαράδρα και γεφύρι δεν φαινόταν πουθενά. Αποκαρδιωμένος, ο Ενρίκε κάθισε σε μια πέτρα σκεφτικός. Ξαφνικά, άκουσε πλατάγισμα φτερών. Σήκωσε τα μάτια και είδε μπροστά του έναν τεράστιο γύπα. «Θέλεις να περάσεις; Δώσε μου τότε ένα κομμάτι απ’ την καρδιά σου».

«Πάρε όσο θες», είπε ο Ενρίκε και το αρπακτικό άνοιξε με το ράμφος του το στήθος του παιδιού κι έκοψε ένα μεγάλο κομμάτι απ’ την καρδιά του. Υστέρα, τον άρπαξε με τα νύχια του

και τον κουβάλησε στην άλλη πλευρά της αβύσσου. Τώρα βρισκόταν μπροστά στις πύλες του Βασιλείου – κι εκεί, όμως, στέκονταν θεόρατοι φρουροί. Άνοιξαν το στήθος του, πήραν ό,τι είχε απομείνει απ’ την καρδιά του και στη θέση της έβαλαν μιαν άλλη, φτιαγμένη από ατσάλι και σκληρή σαν διαμάντι. Τους ξέφυγε μονάχα ένα ελάχιστο κομματάκι αληθινής καρδιάς, που συνέχισε να χτυπάει αδύναμα.

«Επιτέλους, έφτασα», μονολόγησε ο Ενρίκε. Όμως, τι παράξενο, δεν ένιωθε ούτε έκπληξη ούτε χαρά! Το χρυσάφι τού φαινόταν φτηνό αλουμίνιο, τα πετράδια ψεύτικα στολίδια. Έψαξε να βρει φίλους, όμως κανένας δεν του έδινε σημασία, γιατί όλοι στο Βασίλειο της Τύχης είχαν ατσάλινη καρδιά. Το ελάχιστο κομματάκι αληθινής καρδιάς μέσα στο στήθος του άρχισε να υποφέρει. Το παιδί ήθελε τώρα να γυρίσει πίσω. Ακολούθησε τον πρώτο δρόμο που βρήκε μπροστά του και γρήγορα βρέθηκε έξω από τη μεγάλη πόλη. Ένιωσε ένα σκίρτημα χαράς, που αμέσως πνίγηκε σαν από σιδερένιο χέρι. Όμως τα πόδια του είχαν βγάλει φτερά. Έτρεχε, χωρίς να λογαριάζει τις μυτερές πέτρες και τ’ αγκάθια και σε λίγο βρέθηκε στο χωριό του. Ήταν φτωχός όπως και πριν. Στο στήθος του, η μεταλλική καρδιά δεν τον άφηνε να ανασάνει. Πέρασε το κατώφλι του σπιτιού του, χωρίς να νιώσει καμία χαρά. Ένα χέρι βαρύ πίεζε το στήθος του και τον γέμιζε με αγωνία. Η ψεύτικη καρδιά χτυπούσε μηχανικά, σαν ρολόι: τικ-τακ, τικ-τακ… Τα πρόσωπα των αδελφών του, των φίλων, του πατέρα του, του φαίνονταν ξένα. Τότε, στην πόρτα φάνηκε η μητέρα του. Όρμησε στο παιδί της, το έσφιξε στην αγκαλιά της κι ένα δάκρυ χαράς κύλησε απ’ τα μάτια της κι έπεσε στο στήθος του Ενρίκε. Και τότε, η ατσάλινη καρδιά, σαν να ξεκουρντίστηκε. Άρχισε να χτυπάει ακανόνιστα και ξαφνικά πήδησε έξω από το στήθος του αγοριού, σαν σπασμένο ελατήριο από χαλασμένο ρολόι. Το μικρό κομματάκι είχε ξαναγίνει κανονική καρδιά και ο Ενρίκε ήταν ευτυχισμένος.

«Αν είναι ν’ αποκτήσουμε πλούτη και να χάσουμε την καρδιά και τα όνειρά μας, καλύτερα να μείνουμε φτωχοί», έλεγε στους φίλους του όταν τον ρώτησαν για το Βασίλειο της Τύχης. Και ρίχτηκε στο παιχνίδι, με έναν ενθουσιασμό που δεν είχε νιώσει ποτέ ως τότε.

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΙΣΠΑΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Τα ισπανικά γεννήθηκαν στην Καστίλη (εξ’ου και η ονομασία Castellano) ως ρωμανική διάλεκτος, όπως συνέβη άλλωστε στο αρχικό τους στάδιο, με όλες τις σύγχρονες λατινογενείς γλώσσες. Σημαντικό ρόλο στην επικράτηση της καστιλλιάνικης έπαιξε η απόφαση του Αλφόνσο Χ να την θεσπίσει ως επίσημη γλώσσα στα κρατικά έγγραφα, καθώς και στην Βίβλο που επίσης μεταφράστηκε σ’ αυτή την γλώσσα κατά τον δωδέκατο αιώνα. Ημερομηνία –ορόσημο αποτελεί η ανακάλυψη της Αμερικής το 1492 ,όπου με τον «εξισπανισμό» των καταληφθέντων εδαφών η ισπανική επιβλήθηκε στην Αμερικανική Ήπειρο, ενώ αυξήθηκαν και οι γλωσσικές ανταλλαγές με άλλες Ευρωπαϊκές γλώσσες. Ακριβώς το ίδιο έτος δημοσιεύεται και η πρώτη Γραμματική της Ισπανικής γλώσσας (Gramática española) από τον Antonio de Nebrija. Το 1713 δημιουργείται η Ισπανική Ακαδημία (Real Academia Española) η οποία έχει ως πρώτο μέλημα την «εκκαθάριση» της γλώσσας από τις αλλαγές που είχαν επέλθει όλα αυτά τα χρόνια και την θέσπιση της επίσημης ισπανικής τονίζοντας «το μεγαλείο, την κομψότητα και την καθαρότητά της». Η γλώσσα σταθεροποιείται και καθορίζονται οι γραμματικοί και συντακτικοί κανόνες της σύγχρονης ισπανικής κατά την διάρκεια του 18ου αιώνα.

ΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜO

Είκοσι είναι τα «ισπανόφωνα» Κράτη στον κόσμο: To Μεξικό, η Γουατεμάλα, η Κόστα Ρίκα, ο Παναμάς, το Ελ Σαλβαδόρ, η Ονδούρα, η Νικαράγουα, η Κούβα, η Δομινικανή Δημοκρατία, το Πουέρτο Ρίκο η Κολομβία, η Βενεζουέλα, ο Ισημερινός, το Περού, η Χιλή, η Βολιβία, η Παραγουάη, η Ουρουγουάη και η Αργεντινή, στην Αμερικανική ήπειρο και η Γουϊνέα του Ισημερινού στην Αφρική. Η ισπανική ομιλείται σήμερα από πάνω από 500 εκατομμύρια ανθρώπους. Πέραν των παραπάνω χωρών χρησιμοποιείται ευρέως σε πολλές περιοχές των νότιων πολιτειών της Η.Π.Α. (Κολοράντο, Αριζόνα, Καλιφόρνια, Νέο Μεξικό, Τέξας, Ισπανόφωνοι πληθυσμοί Νέας Υόρκης και Φλόριδας).Οι Ισπανόφωνοι κάτοικοι της Αμερικής ανέρχονται περίπου σε 30 εκατομμύρια. Τέλος για πολλά χρόνια τα ισπανικά, αγγλικά καθώς και η γλώσσα tagal ήταν επίσημες γλώσσες στις Φιλιππίνες, παλιά ισπανική αποικία.

ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ

Επίσημη ισπανική γλώσσα θεωρείται η καστιλλιάνικη (idioma castellano ή lengua castellana) που χρησιμοποιείται στην πολιτική, στα νομικά κείμενα και ομιλείται σε ολόκληρη την Ισπανία,στην Κεντρική και Νότια Αμερική, στα κράτη της Βορείου Αφρικής, στα Κανάρια και τις Φιλιππίνες. Άλλες γλώσσες, που ομιλούνται σήμερα στην Ισπανία εκτός βέβαια του castellano είναι: El catalán: ομιλείται κυρίως στην Καταλονία.( Νεολατινική γλώσσα) El gallego: ομιλείται κυρίως στην Γαλικία.( Νεολατινική γλώσσα) El vasco: με ρίζες από αρχαίες γλώσσες της Κεντρικής Ευρώπης που ομιλείται στην χώρα των Βάσκων. Τέλος υπάρχουν και διάλεκτοι κυρίως στην περιφέρεια όπως: el asturiano, el aragonés, el balear, el valenciano. Σύμφωνα με το Σύνταγμα του 1978 οι παραπάνω γλώσσες, παράλληλα με τα ισπανικά (καστιλλιάνικη) είναι επίσημες γλώσσες στις Αυτόνομες περιοχές όπου μιλιούνται, δηλαδή στην Καταλονία, Γαλικία και στη χώρα των Βάσκων. Όπως και να έχει θα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η γλώσσα εξελίσσεται αναπόφευκτα , κάποιες λέξεις πέφτουν σε αχρηστία, κάποιες νέες έρχονται στο προσκήνιο “Linguae mutantur et nos mutamur in illis” (=Οι γλώσσες αλλάζουν και εμείς αλλάζουμε μέσα από αυτές). Ο σπουδαστής της ισπανικής γλώσσας μπορεί να ξεκινήσει απλά το ταξίδι και την περιπλάνηση σε μια γλώσσα που να τον κάνει να ονειρεύεται, να εξερευνά και να ενθουσιάζεται και η ισπανική γλώσσα είναι ιδανική γι αυτό.

ΤΑ ΙΣΠΑΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Το 1999 δημιουργήθηκε στη Φιλοσοφική του Πανεπιστημίου Αθηνών, τμήμα Ισπανικής Γλώσσας και Φιλολογίας, με διαρκώς αυξανόμενο αριθμό εισαχθέντων μέχρι σήμερα.. Κατά τη σχολική χρονιά (2006-2007), λειτούργησε πιλοτικό πρόγραμμα εισαγωγής της Ισπανικής γλώσσας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε κάποια γυμνάσια της χώρας. Έτσι δημιουργήθηκε ο κλάδος Π.Ε. 40, για τους καθηγητές Ισπανικής και προσελήφθησαν οι πρώτοι αναπληρωτές. Αν και το πρόγραμμα είχε εξαιρετική επιτυχία, το Υπουργείο «πάγωσε» αυτά τα μαθήματα, στα πλαίσια των γενικότερων περικοπών. Οι εξετάσεις γλωσσομάθειας στην ισπανική γλώσσα έχουν μεγάλη ανταπόκριση στους Έλληνες σπουδαστές και αυτό αποδεικνύεται από τον διαρκώς αυξανόμενο αριθμό υποψηφίων κάθε χρόνο. Πρόκειται για μια γλώσσα που κατέχει τα πρωτεία στις προτιμήσεις των Ελλήνων, η δεύτερη γλώσσα σε αριθμό ομιλητών διεθνώς, (ομιλείται από 500 εκατομμύρια ομιλητές σε είκοσι χώρες και από 30 εκατομμύρια ισπανόφωνους κατοίκους στην Αμερική) χωρίς να παραβλέπουμε την πλούσια παράδοση της ισπανικής και λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας και την επιρροή της μουσικής βιομηχανίας. Σήμερα, οι εξετάσεις Πιστοποιητικών στα Ισπανικά διεξάγονται από δύο επίσημους φορείς:

1. Από το Υπουργείο Παιδείας με το ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΤΙΚΟ ΓΛΩΣΣΟΜΑΘΕΙΑΣ(Κ.Π.γ)

2. Από το INSTITUTO CERVANTES

1. Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας ( Κ.Π.γ) – Πτυχίο δύο σε ένα! Το Κρατικό Πιστοποιητικό γλωσσομάθειας είναι ένα πιστοποιητικό που καταλαμβάνει ήδη περίοπτη θέση στην ξενόγλωσση εκπαίδευση. Πρόκειται για εξετάσεις που πραγματοποιούνται δύο φορές το χρόνο, κάθε Μάιο[1] και κάθε Νοέμβριο, σε δημόσια σχολεία ως εξεταστικά κέντρα με άρτιο υλικοτεχνικό εξοπλισμό, σε όλη τη χώρα. Το αδιάβλητο των εξετάσεων εξασφαλίζεται δεδομένου ότι για τη μετάδοση των θεμάτων χρησιμοποιείται η υλικοτεχνική υποδομή των πανελληνίων εξετάσεων, τα δε θέματα μεταδίδονται μέσω του συστήματος V.B.I, την ίδια μέρα και την ίδια ώρα σε όλα τα κέντρα. Συνοπτικά: Το Κρατικό Πιστοποιητικό Γλωσσομάθειας (Κ.Π.γ) Το Κ.Π.γ ελέγχει και αξιολογεί τη γνώση της γλώσσας κυρίως από Έλληνες χρήστες. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η καινοτομία του έναντι άλλων συστημάτων αξιολόγησης: λαμβάνονται υπ’ όψη οι κοινωνικές συνθήκες χρήσης της γλώσσας ενώ συγχρόνως ελέγχονται οι επικοινωνιακές ικανότητες διαμεσολάβησης, από την ελληνική στην ξένη γλώσσα-στόχο. Σε ένα τέτοιο τύπο εξέτασης συμπεριλαμβάνεται όχι μόνο η ξένη γλώσσα αλλά δίνεται έμφαση στους χρήστες και στο περιβάλλον χρήσης της. Είναι εξετάσεις που απευθύνονται στους ¨Έλληνες πολίτες ή τους ομογενείς πολίτες κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή αλλοδαπούς που έχουν νόμιμα τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. Είναι ένα πτυχίο σχεδιασμένο με βάση το Ενιαίο πλαίσιο προγράμματος για τις γλώσσες, με κοινές προδιαγραφές θεμάτων εξέτασης και οργάνων μέτρησης των ικανοτήτων κατανόησης και παραγωγής γραπτού και προφορικού λόγου. Αναγνωρίζεται ως τεκμήριο γνώσης της ξένης γλώσσας στα Α.Ε.Ι. και περιλαμβάνεται στο «προσοντολόγιο του ΑΣΕΠ» και έχει απεριόριστη χρονική ισχύ για το δημόσιο τομέα, σύμφωνα, τουλάχιστον, με την ισχύουσα νομοθεσία.

Γλώσσες και Επίπεδα

Στο Κ.Π.γ. πιστοποιούνται τα ακόλουθα επίπεδα σύμφωνα με το Κοινό Πλαίσιο Αναφοράς: Επίπεδο Α1 «Στοιχειώδης γνώση της ξένης γλώσσας», Επίπεδο Α2 «Βασική γνώση της ξένης γλώσσας» Επίπεδο Β1 «Μέτρια γνώση της ξένης γλώσσας» Επίπεδο Β2«Καλή γνώση της ξένης γλώσσας» Επίπεδο Γ1 «Πολύ καλή γνώση της ξένης γλώσσας» Από τα προαναφερόμενα επίπεδα, τα Α1 και Α2 εξετάζονται με ένα κοινό διαβαθμισμένο τεστ Α και το ίδιο και τα επίπεδα Β1 και Β2 με ένα κοινό διαβαθμισμένο τεστ Β. Έχει ήδη, σχεδιασθεί η πλήρης ανάπτυξη του συστήματος έτσι ώστε σύντομα να εξετάζονται και να πιστοποιούνται όλα τα επίπεδα γλωσσομάθειας (δηλαδή και τα 6) σε διαβαθμισμένο τεστ.

2. Διπλώματα ( DELE )- Δίπλωμα Ισπανικής ως Ξένη Γλώσσα Τα Διπλώματα Ισπανικής ως Ξένη Γλώσσα ( DELE ) θεωρούνται αποδεικτικά επαρκούς γνώσης των ισπανικών για οποιαδήποτε επαγγελματική ή εκπαιδευτική δραστηριότητα στην οποία προαπαιτείται η αντίστοιχη γνώση.

● D Ε LE A 1 Αυτό το δίπλωμα πιστοποιεί ότι ο μαθητής έχει τις γνώσεις που του επιτρέπουν να ανταποκριθεί σε συγκεκριμένες και αναμενόμενες καταστάσεις της καθημερινής ζωής.

● D Ε LE A 2 Το δίπλωμα αυτό πιστοποιεί ότι ο υποψήφιος έχει την ικανότητα κατανόησης προτάσεων και εκφράσεων της καθημερινής ζωής που χρησιμοποιούνται συχνά και αφορούν σε ιδιαίτερα οικείες καταστάσεις (βασικές πληροφορίες για τον ίδιο και την οικογένειά του, αγορές, μέρη ενδιαφέροντος, ασχολίες, κλπ.).

● D Ε LE Β1 Escolar (διεξάγεται μόνο Μάιο και μόνο στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη) Στο αρχικό επίπεδο αναπτύχθηκε ένα πρόσθετο μοντέλο εξέτασης που απευθύνεται ειδικά σε παιδιά και έφηβους, το οποίο διατήρησε το επίπεδο του πρότυπου μοντέλου εξέτασης, αλλά τα θέματα που πραγματεύεται και οι ασκήσεις του είναι πιο κατάλληλα για ηλικίες μεταξύ 12 και 17 ετών.

● D Ε LE B 1 Το δίπλωμα αυτό πιστοποιεί την γλωσσική ικανότητα που απαιτείται προκειμένου να ανταπεξέλθει κάποιος ικανοποιητικά σε καταστάσεις που απαιτούν στοιχειώδες επίπεδο γνώσης.

● D Ε LE B 2 Το δίπλωμα αυτό πιστοποιεί την γλωσσική ικανότητα που απαιτείται προκειμένου κάποιος να ανταπεξέλθει ικανοποιητικά σε καταστάσεις της καθημερινής ζωής , που δεν απαιτούν μια εξειδικευμένη χρήση της γλώσσας.

● D Ε LE C1 Το δίπλωμα αυτό πιστοποιεί την γλωσσική ικανότητα που απαιτείται προκειμένου κάποιος να κατανοήσει μια ευρεία γκάμα κειμένων μεγάλης έκτασης και σχετικής δυσκολίας καθώς και να αναγνωρίσει έμμεσες έννοιες που πιθανόν περιέχονται σε αυτά. Επιπλέον, ο κάτοχος αυτού του διπλώματος θα πρέπει να μπορεί να εκφράζεται αυθόρμητα και με ευχέρεια χωρίς προφανή προσπάθεια εξεύρεσης της κατάλληλης έκφρασης.

● D Ε LE C 2 Το δίπλωμα αυτό πιστοποιεί την γλωσσική ικανότητα που απαιτείται προκειμένου κάποιος να ανταποκρίνεται σε οποιαδήποτε κατάσταση απολύτως ικανοποιητικά, επιδεικνύοντας μια αυθόρμητη ικανότητα προσαρμογής με υψηλό βαθμό ακρίβειας σε οποιοδήποτε περιεχόμενο. Ο χρήστης δείχνει μια ουσιώδη γνώση των λεπτών εννοιών που προσδίδουν άνεση έκφρασης σε όλες τις παρεμβάσεις του.

ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΠΟΙΗΣΗ ΓΝΩΣΕΩΝ ΑΝΑ ΔΙΠΛΩΜΑ Τα Διπλώματα Ισπανικής ως Ξένη Γλώσσα (DELE) θεωρούνται αποδεικτικά επαρκούς γνώσης των ισπανικών για οποιαδήποτε επαγγελματική ή εκπαιδευτική δραστηριότητα στην οποία προαπαιτείται η αντίστοιχη γνώση. Το Δίπλωμα Ισπανικών Diploma C2 απαλλάσσει τους δικαιούχους του από την υποχρέωση να υποβληθούν σε οποιαδήποτε δοκιμασία γνώσης της ισπανικής δεδομένου ότι έχει ενταχθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα της Ισπανίας και ισοδυναμεί με σπουδές που έγιναν στο εξωτερικό. Το Δίπλωμα Ισπανικών Diploma B2 δίνει δικαίωμα πρόσβασης στον ανώτερο κύκλο του πρώτου επιπέδου των ειδικών μαθημάτων που αντιστοιχούν στις Κρατικές Σχολές Γλωσσών. Το Δίπλωμα Ισπανικών Diploma B2 ή το Δίπλωμα Ισπανικών Diploma C2, κατά περίπτωση, απαλλάσσουν τους δικαιούχους, αν είναι υπήκοοι κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από την υποχρέωση να υποβληθούν σε οποιαδήποτε δοκιμασία γνώσης της ισπανικής προκειμένου να προσλαμβάνονται σε θέσεις της Γενικής Δημόσιας Διοίκησης ή σε Δημόσιους Οργανισμούς.

Βιβλιογραφία

Υπουργείο Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων. http://www.kpg.ypepth.gr/

www. Instituto Cervantes

Alexopoulou, Angélica (2011).”El enfoque basado en los géneros textuales y la evaluación de la competencia discursiva”.

Actas del XXI Congreso Internacional de ASELE: Salamanca. p.p.97-110

Consejo de Europa (2001): Marco común europeo de referencia para las lenguas: aprendizaje, enseñanza, evaluación. (2002) (http://cvc.cervantes.es/obref/marco). Madrid: Ministerio de Educación, Cultura y Deporte, Instituto Cervantes, Anaya (2003)

Άρθρο της συγγραφέως Dr. Αγλαΐα Σπάθη

Άρθρα Ισπανικής

Το Βασίλειο της Τύχης (Ισπανικό παραμύθι)